Geschiedenis van de accommodatie
 
Toen moest de vereniging nog een voetbalveld hebben, het vorige werd op dat moment gebruikt als camping en dat alleen in de zomermaanden er waren nog wel kleedlokalen aanwezig, die gebouwd was door de voetballers zelf van de toen bestaande vereniging net na de oorlog en wel met zittribunes wij waren een van de weinige clubs in die tijd met tribunes.
                        
Wij kwamen na onderhandeling met de gemeente overeen dat we het veld konden gebruiken, maar er was geen verlichting.
Het voetbalveld was een echt knollenveld, vooral door de molshopen die er in zéér grote hoeveelheden aanwezig waren.
 
Ondertussen was de vereniging toe aan een nieuw voetbalveld en na onderhandeling met de gemeente kregen wij een nieuwe accommodatie toegewezen en dat aan de Zuiddijkstraat.
De opening daarvan was in augustus  1974, maar wel zonder kantine.
                        
Op de foto v.l.n.r.
            Vice-voorzitter de heer Boomert en burgemeester van Sluis de heer v.d. Beld,
            met naast hem voorzitter de heer van Dijk, daarnaast de secretaris Leo Benne
            met voor hem jeugdspeler Jackie Caniere.
 
In het jaar 2000 kwam de gemeente met plannen om een
nieuw multifunctioneel centrum te bouwen, waarvoor het trainingsveld noodzakelijk bleek. Dit was voor S.V. Sluis het sein om in onderhandeling te treden met de toenmalige gemeentebestuurders. Het resultaat mag er zijn. Op het hoofdveld is verlichting aangebracht en ook een nieuwe (verlichte) trainingsstrook met voetbalcapaciteit voor E- en F-pupillen staat thans tot onze beschikking. Daarnaast is er met behulp van vele vrijwilligers ook een splinternieuwe kantine gerealiseerd aan ons complex aan de Zuiddijkstraat.
                       
Tekst  Johan Bogaard

S.V. Sluis, Toen en nu
 
Eind jaren 60 toen S.V. Sluis enige jaren opnieuw bestond ben ik begonnen met vlaggen als grensrechter voor het eerste elftal van Sluis.
Voetballen deed ik op dat moment de zondag bij Groede.
De trainer was op dat moment Max Nollet en de leider was Aimee Baas.
 
Na een tijdje grensrechter te zijn geweest wilde ik toch wel voetballen bij S.V. Sluis.
Dat hield wel in dat ik op mijn brommertje naar de trainingen en de wedstrijden moest komen.
Het veld waar toen op gevoetbald werd, was het terrein wat nu in gebruik is als camping.
Omdat het veld ook wel in gebruik was geweest als tenten terrein kon het wel eens gebeuren dat je tijdens de wedstrijd nog een tentharing tegen kwam.
Het veld waarop getraind en gevoetbald werd was een van de eerste velden waarop verlichting geplaatst werd.
De verlichtingsmasten waren met flenzen aan elkaar gekoppelde buizen die werden vast gehouden met stalen tuidraden.
De lampebakken waren geëmailleerde bakken met grote gloeilampen van een bekend lampen merk.
De man van de vele klussen op het terrein was toentertijd Cees Blaecke.
Cees was niet te beroerd om bij zware regenval de plassen die op het toch wel slechte veld ontstonden op te deppen met grote sponzen waardoor er toch gevoetbald kon worden.
Cees woonde bijna op het voetbalveld, in het scheidsrechtershokje.
Hier werd ook de koffie en de thee gemaakt en uitgeschonken in van die grote platte romboutskoppen.
 
Ook werd er in die tijd een kwartet verkocht die bestond uit bezienswaardigheden en bekende mensen van Sluis.
De opbrengst daarvan kwam ten goede van de Jeugdafdeling S.V. Sluis.
                                 
Dat er in Sluis altijd Belgen hebben gespeeld is alom bekend, zoals de keeper Rudy Beuselinck, die altijd met een pet op keepte. Rudy z’n vrouw kwam altijd mee naar de training en bleef dan heel de avond in de auto zitten.
Later kwamen Mark Soete en Edy Ramon mee met trainer de Vos.
Na de periode Mon de Vos kwam het tijdperk Gilbert Vancaillie en werd er een aanvang gemaakt met de aanleg van een nieuw voetbalveld, trainingsveld, en kleedlokalen.
 
Wegens het steeds geblesseerd zijn (lies) is mijn voetbalcarrière maar kort geweest.
Schijnbaar had ik ook andere kwaliteiten en werd ik gevraagd om jeugdleider/trainer te worden van een jeugdteam.
Van de inmiddels opgerichte jeugdcommissie werd ik voorzitter.
 
Inmiddels was de jeugdcommissie uitgebreid met een echte jeugdtrainer Rudy Pleunis en later Guy Pille.
Deze wist een goede sfeer te brengen binnen de jeugd, wat resulteerde in kampioenschappen en sponsering van trainingspakken..
Ikzelf was inmiddels toegetreden tot het bestuur met als taak het reclame gebeuren, link tussen bestuur en jeugdcommissie, organisatie van evenementen enz .
Ook was ik mede organisator van het Kwartetspel dat in Sluis huis aan huis werd verkocht.
De opbrengst kwam ten goede aan de Jeugd
                               
Ook ben ik nog enige jaren voorzitter geweest met als penningmeester Jan Keymel en Marcel Ide als secretaris samen het dagelijkse bestuur vormend.
Na nog vele jaren bestuurslid te zijn geweest kwam het moment om te stoppen en wat anders te gaan doen en dat werd scheidsrechter veldvoetbal.
Na ± 8 jaar scheidsrechter te zijn geweest wilde ik van mijn behaalde diploma Sport-onge-vallen, binnen de jeugdopleiding gebruik gaan maken en werd ik verzorger van het eerste elftal.
 
Tekst   Jaap Faas.
 
 
Profclubs in Sluis
 
S.V. Sluis heeft in zijn bestaan meerdere keren gespeeld tegen betaalde voetbalorganisaties. Beveren, Cercle Brugge en Sparta Rotterdam zijn ooit te bewonderen geweest aan het sportcomplex aan de Zuiddijkstraat. Ter voorbereiding op de competitie hebben de laatste jaren verschillende Belgische en Nederlandse profclubs zoals:
Germinal Beerschot en S.K. Lierse gebruik gemaakt van de accommodatie van S.V. Sluis.

                        

                Hieronder de Teams van S.V.Sluis en Sparta samen op de foto

                       
 
                                            Trainingsstage Lierse SK    
                 Lierse bespreking training                                            Lierse training
 
                                   Traningsstage  GBA Beerschot
 
                    Keeperstraining   GBA                           Training GBA  samen  met  S.V. Sluis 1         
 


Damesvoetbal
 
Ik had volgens mij de leeftijd van ongeveer 13 jaar, toen er bij voldoende animo een dames elftal werd opgericht.
 
Dit voor het eerst sinds het bestaan van S.V. Sluis. We hadden een team met verschillende karakters, en de een legde wat meer techniek en gewicht in de schaal dan de ander. We speelden tegen ploegen uit onder andere Aarden-burg, Hoofdplaat en Terneu-zen. Deze ploegen hadden aanzienlijk meer ervaring dan ons.
Het enthousiasme en de inzet waren groot, maar het leverde ons in de competitie weinig punten op. We deden ons uiterste best, maar helaas de tegenstand was vaak te sterk.
Bij thuiswedstrijden werden wij over het algemeen gesteund door de eigen familie en leden van S.V. Sluis. Er is toen heel wat afgelachen aan de zijlijn, maar dit was voor het dames-elftal geen probleem.

                       
Achterste rij: Leidster Irene Vermeesch, Corrine Verhamme, Monique van Pamelen,
                       Brigitte Champion, Conny Koster, Jozien de Graaf, Karin Bodderij,
                       Myriam Champion, Trainer Johan Bogaard.
Voorste rij:    Barbara du Fosse, Anita de Ruyter, Iris du Fosse, Martine Champion,
                       Marijke van Pamelen, Anita Vermeesch, Monique Verheije.
 
We gingen echt wel beter voetballen en Johan trachtte iedereen op zijn waarde in te schatten en de juiste plaats in het elftal te geven. Ik heb dan ook diverse posities gehad, zoals laatste vrouw, libero en in noodgevallen was ik keeper.
Ik vergeet nooit de wedstrijd tegen Terneuzen, waar toen een speelster was (volgens mij heette ze Petra Geelhoed), die destijds deel uitmaakte van jong oranje. Ik was toen keeper en we verloren met een klein verschil, maar wat heb ik veel te doen gehad die ochtend.
Pastoor Janssen stond achter mijn doel, wellicht heeft zijn aanwezigheid er voor gezorgd dat ik niet te veel ballen achter mijn oren heb gekregen!
 
Terugkijkend vond ik het een leuke periode, die achteraf gezien te kort heeft geduurd. Maar zo gaat het nu eenmaal, je woont in een kleine plaats, iedereen heeft zijn hobby’s en studies en dan houdt het een keer op.
                       
Tekst   Monique Hazen-van Pamelen
 
 
Geschiedenis kantine

Na op de Hoogstraat eerst gevoetbald te hebben zonder kantine weliswaar, was de vereniging toe aan een nieuw voetbalveld en die kregen wij toegewezen aan de Zuiddijkstraat.
De opening daarvan was op augustus 1974, maar wel weer zonder kantine.
 
Na veel heen en weer gepraat mochten wij van de gemeente een kantine plaatsen toen waren wij al twee jaar verder, maar het moest wel zo goedkoop mogelijk.
Er werd gezocht en gevonden, in Haarlem stond een oud houten schoolgebouw (20 jaar oud) dat wij voor een spotprijsje konden kopen, maar wel zelf slopen.
Zo trokken een aantal vrijwilligers naar Haarlem om dat gebouw te slopen wat ook lukte.
                       
Het werd in mei t/m augustus 1976 in Sluis opgebouwd en geopend op 16 september.
Door wethouder de heer du Fosse en voorzitter de heer van Dijk.
Het zou vele jaren dienst doen en was een gezellige en sfeer volle kantine waarin vele activiteiten plaatsvonden.
Na vele en jaren lange onderhandelingen (±12 jaar) kreeg de voetbalvereniging in 2001 de bevrijdende mededeling van de wethouder sportzaken dat er een nieuwe kantine kon gebouwd worden op de plaats waar de oude stond.
Hierbij werd wel verwacht van de S.V. Sluis dat er veel zelf werkzaamheid gedaan zou moeten worden om het kostenplaatje te drukken, zodat de gemeenteraad ermee in kon stemmen.
                       
                                                Oude kantine tegen de vlakte

Er is toen door talloze vrijwilligers enthousiast aan gewerkt, wat mede daardoor voor ons een wens is geweest dat in vervulling is gegaan.
                        
                                                         Nieuwe kantine in aanbouw

                      Wij hebben nu een zéér mooie nieuwe stenen kantine,
                        
                      de opening hiervan vond plaats op 24 november 2001.

 
 
 
Een belangrijke feit uit het verleden

                        
                         Een uniek feit in de historie van de S.V. Sluis. was namelijk dat de
                      Trainer, Grensrechter en Leider van het eerste elftal gebroeders waren.